Professor was bij de Romeinen de naam van een openbaar leeraar, vooral in taalkunde en welsprekendheid, en is sedert omstreeks 1600 de titel der hoogleeraren aan de universiteiten. Zij worden onderscheiden in professores ordinarii en extraordinarii (gewone en buitengewone hoogleeraren). In ons Vaderland worden zij, op voordragt van het collegie van curatoren, door den Koning benoemd.
Ook aan voortreffelijke leeraren aan andere inrigtingen van onderwijs wordt de titel van professor wel eens toegekend. Eindelijk worden door de verschillende kerkgenootschappen professoren aangesteld ten behoeve van aanstaande godsdienstleeraars, hetzij aan de bestaande universiteiten, hetzij aan afzonderlijke seminaria.
