Priamus, de laatste koning van Troje, was een zoon van Laómedon en van Strymo of Placia, en regeerde 40 jaren. zijne eerste gemalin, Arisie, schonk hem Aesacus, — de tweede, Hecabe (Hecuba), behalve Hector en Paris nog 8 andere zonen en Creüsa, Laódice, Polyxena en Cassandra. Daarenboven had hij kinderen van andere vrouwen, in het geheel 50 zonen en even zoovele dochters. Hij zwaaide den schepter over een uitgebreid gebied, hetwelk Lesbos, Mysië en den Hellespont omvatte.
In den Trojaanschen oorlog vertoonde hij zich, daar hij reeds hoog bejaard was, slechts éénmaal op het slagveld, namelijk om eene overeenkomst te sluiten omtrent het tweegevecht tusschen Paris en Menelaus. Maar toen Hector gesneuveld was, begaf hij zich, vergezeld door Hermes (Mercurius), naar de tent van Achilles, om aan het lijk van zijn zoon eene eeriijke begrafenis te bezorgen. Volgens de latere sage sneuvelde hij zelf door de hand van Pyrrhus, den zoon van Achilles.
