Pijpbloem

betekenis & definitie

Pijpbloem (Aristolochia L.) is de naam van een plantengeslacht uit de familie der Aristolochieën. Het omvat kruiden en heesterachtige gewassen met een opgaanden of gewonden stengel, afwisselende, gesteelde, meestal hartvormige, wel eens zeer groote bladeren en okselstandige bloemen met een aan de basis buikig buisvormig bloemdek met een schotelvormigen zoom. Van de soorten noemen wij: A. Clematitis L., als onkruid groeijende in de tuinen en wijngaarden van Zuid- en Midden-Europa; deze plant wordt 0,6 Ned. el hoog en draagt in de bladoksels 5—7 bij elkaar geplaatste bloemen met een vuil geel bloemdek, — A. serpentaria L., in de vochtige bergwouden en oostelijke Staten van Noord-Amerika te vinden en den slangenwortel (Radix serpentaria«) opleverend, — en A. Sipho L'Herit. (de eigenlijke pijpbloem) met een zeer langen, gewonden stengel, groote, schier cirkelronde, hartvormige bladeren en okselstandige, bruinachtige bloemen, wier bloemdek op een pijpekop gelijkt. Deze soort wordt ook in ons land op vele plaatsen gekweekt.