Pijn is elke onaangename aandoening des ligchaams, die zich tot eene zekere hoogte verheft en eigenlijk dan eerst bestaat, wanneer zij door den lijder wordt gevoeld. Men onderscheidt eenige soorten van pijn, namelijk stekende, snijdende, brandende enz. Het ontstaan der ligchaamspijn is physiologisch en psychologisch evenzoo duister als dat der aangename gewaarwordingen. Het is zeker, dat hierbij de gevoelszenuwen hoofdzakelijk in aanmerking komen, maar hoe de prikkeling van deze zoowel een aangenaam als een onaangenaam gevoel kan vooortbrengen, is nog niet duidelijk; zelfs weet men niet, of de werkzaamheid dier zenuwen daarbij verhoogd of verminderd is.
Men onderscheidt voorts organische pijn (door den zieken toestand van eenig deel veroorzaakt) van zenuwpijn (neuralgie). Bij ziekte neemt de gevoeligheid voor pijn somtijds aanmerkelijk toe, doch zij vermindert dikwijls bij krankzinnigheid. Pijnstillende middelen zijn zoodanige, die de gevoeligheid der zenuwen of de vatbaarheid voor indrukken in de hersenen of beide tegelijk verminderen; zij dragen de namen anodyna, anaesthética en narcotica. De eerste en laatste worden gebezigd om de pijn te doen bedaren, en de tweede om den lijder bij pijnlijke operatiën te bedwelmen.
