Picot

betekenis & definitie

Picot (François Eduard), een verdienstelijk historieschilder, geboren te Parijs in 1786 en een leerling van Vincent, verwierf in 1813 den eersten prijs met zijne „Zegenspreking van Jacob”, en te Rome verhoogde hij zijn roem in 1819 met „Amor en Psyche”, welk stuk in het bezit kwam van Louis Philippe. Een ander uitstekend stuk van zijne hand is : „Rafaël en Fornarina in een landschap bÿ zonsondergang.” In de kerk van St. Severin te Parijs heeft men van hem: „De dood van Sapphira (1819)”, en in het Luxembourg een „Orestes, slapend in de armen van Electra”. Voor de Loretokerk aldaar schilderde hij eene Madonna, en in het Louvre leverde hij als plafondschilderijen twee allegorieën, namelijk: „De betrekking van Egypte tot Griekenland” en „Den ondergang van Pompeji en Hereulaneum”. In de kerk van St. Vincent de Paul te Parijs schilderde hij een groot Christusbeeld. In 1836 werd hij lid van het Instituut, en overleed te Parjis den 15den Maart 1868.