Winkler Prins

Anthony Winkler Prins (1870)

Gepubliceerd op 10-08-2018

Piccini

betekenis & definitie

Piccini (Niccolò), een beroemd componist, geboren in 1728 te Bari in Beneden-Italië, bezocht het conservatorium van Sant’ Onofrio te Napels en componeerde toen reeds psalmen, motetten, aria’s en eene geheele mis, — voorts na 1754 onderscheidene opera’s, zooals: „Zenobia (1766)”, — „Allessandro nell’ Indie (1758)”, — „Cecchina (1763)” — en „Olimpiade (1771)”. Nadat hij in 15 jaar 130 opera’s geschreven had, vond hij te Rome in Anfossi een mededinger, ja, één zijner stukken bezweek, en gedurende geruimen tijd wijdde hij zijne krachten uitsluitend aan de schouwburgen te Napels. In 1777 vertrok hij naar Parijs en behaalde er met zijne opera: „Roland” eene glansrijke overwinning. Daarentegen moest hij voor Glück de vlag strijken bij het beantwoorden van eene prijsvraag naar eene compositie voor de opera: „Iphigenia in Tauris”.

Kort daarna verliet Glück Parijs, zoodat Piccini meester bleef van het strijdperk. Van zijne overige opera’s vermelden wij; „Atys”, — „Dido (zijn beste stuk)”, — „Adèle de Ponthieu”, — „Le faux lord”, — „Pénélope”, — „Diana et Endymion”, — „Phaon” — en „Clytemnestre”. Voorts was hij sedert 1782 directeur eener zangschool, maar keerde na het uitbarsten der Revolutie naar zijne geboortestad terug. Zijn oratorium: „Jonathan” en de comische opera: „La serva onorata” werden met grooten bijval begroet. Weldra echter werd hij verdacht van revolutionaire gezindheden, zoodat hij aan vervolgingen was blootgesteld en gaarne van den zanger David eene uitnoodiging naar Venetië aannam, waarna hij voor den schouwburg aldaar „Griselda” en „II servo padrone” schreef. Na eene afwezigheid van 9 maanden keerde hij naar Napels terug, waar hij vier jaar lang onder het opzigt der policie gesteld bleef. Inmiddels componeerde hij met ijver, vooral psalmen voor kerken en kloosters, zoodat hij den titel ontving van kapélmeester van de Spaansche Kerk te Rome. In 1798 ontsnapte hij naar Parijs, waar hij inspecteur werd van het conservatoire; hij overleed echter nog vóór het aanvaarden dier betrekking te Passy den 7den Mei 1800.

< >