Pedro. Onder dezen naam vermelden wij:
Eenige Keizers van Brazilië, namelijk:
Dom Pedro I d'Alcantara, hertog van Braganza, tweeden zoon van Joao VI, koning van Portugal en keizer van Brazilië. Hij werd geboren te Lissabon den 12den October 1798, ontving in 1801 den titel van prins van Beira, zag zich na de troonsbeklimming zijns vaders tot prins van Brazilië benoemd (1816) en trad in 1817 in het huwelijk met de aartshertogin Leopoldine, eene dochter van keizer Frans I van Oostenrijk. Als in 1820 de constitutionéle beweging ook uit Portugal naar Brazilië oversloeg, gaf hij er eene vrijzinnige grondwet, die er in 1826 in naam zijns vaders werd afgekondigd. Toen zijn vader in 1826 naar Portugal terugkeerde, werd hij als regent aan het hoofd geplaatst van het Braziliaansch bestuur en in 1822 door het volk tot Keizer uitgeroepen, waarna hij zich in eene constitutionéle rigting bewoog, hoewel hij veel goeds bedierf door zijn hartstogtelijk karakter, en er niet in slaagde, de Brazilianen met de Portugézen te verzoenen. Na den dood zijns vaders werd hij als Pedro IV koning van Portugal, doch dit geschiedde alleen om aan het land eene grondwet te bezorgen, daar hij de kroon van Portugal afstond aan zijne dochter donna Maria da Gloria, terwijl hij zijn broeder dom Miguël onder voorwaarde, dat deze de grondwet aannemen en met Maria huwen zou, tot regent benoemde.
De rampspoedige veldtogt van dom Pedro tegen Montevidéo, zijne inmenging in de Portugésche twisten over den troon en zijn hardnekkig doordrijven wekten den wrevel der Brazilianen, zoodat er den 5den April 1831 een opstand uitbarstte, die hem bewoog om daags daarna ter gunste van zijn zoon dom Pedro II afstand te doen van den troon en zich naar Frankrijk te begeven. Hier voerde hij den titel van hertog van Braganza, plaatste zich den 20sten Februarij aan het hoofd eener expeditie naar Terceira, begaf zich voorts van de Azorische eilanden naar Oporto en streed met zoo goed gevolg tegen dom Miguël, den overweldiger van den Portugéschen troon, dat hij den 28sten Julij 1833 zijn intogt deed in Lissabon. Den 23sten September verhief hij er zijne dochter tot regerende Koningin en regelde in haren naam de verwarde aangelegenheden van den Staat. Nadat zijn broeder bij de kapitulatie te Evora (26 Mei 1834) afstand gedaan had van alle aanspraken op den troon van Portugal, werd Pedro den 23sten Augustus door de Cortes met 90 tegen 5 stemmen op wettige wijze tot regent gekozen, maar hij legde wegens zijne wankelende gezondheid eenige weken daarna deze betrekking neder in handen der Cortes, welke daarop de jeugdige Koningin meerderjarig verklaarden. Hij overleed den 24sten September 1834.
Dom Pedro II d’Alcantara, een zoon van den voorgaande. Hij werd geboren te Rio de Janeiro den 24sten December 1825, zag zich den 7den April 1831 onder voogdijschap van zijn vader tot Keizer benoemd, stond vervolgens onder een rijksregentschap, werd den 23sten Julij 1860 meerderjarig verklaard en ontving de kroon op den 18den Julij 1941. Deze Vorst heeft door zijne welwillendheid, zijne degelijke ontwikkeling en zijne liefde voor het goede en schoone de achting en toegenegenheid van zijn volk verworven. In den beginne had hij met binnenlandsche onlusten, later met buitenlandsche verwikkelingen te kampen, bijv. in 1851—1852 met den dictator Rosas van Buénos-Ayres, bij herhaling (1854—1855, 1864—-1865) met Uruguay en in 1865—1870 met Lopez van Paraguay. In 1876 volbragt hij eene groote reis naar Noord-Amerika en Europa. Hij is in 1843 gehuwd met Therese Christine Maria (geboren in 1822), eene dochter van Frans I, koning der beide Siciliën. Zie voorts onder Brazilië.
Eenige Koningen van Portugal, namelijk:
Pedro I, een zoon van Alfonsus IV en van Beatrix van Castilië. H{j werd geboren te Coïmbra den 19den April 1320, beklom na den dood zijns vaders (12 Mei 1357) den troon, nam deel aan de oorlogen tusschen Castilië en Aragon (1358—1364), streed bij afwisseling voor beide partijen, en overleed den 18den Januarij 1367 te Estremos, door zijne tijdgenooten el Riguoso (de Gestrenge) genaamd. Hij was ten tweeden male gehuwd met Inez de Castro, en van den moord, aan haar gepleegd, nam hij bloedige wraak.
Pedro II, derden zoon van Joao IV en van Louise Guzman en geboren te Lissabon den 26sten April 1648. Op aansporing der Jezuïeten werd hij in plaats van zijn broeder Alfonsus VI bij een volks-oploop (23 November 1667) tot regent en krijgsbevelhebber benoemd, waarna de Koning tegen het hertogdom Braganza en eene jaargeld vrijwillig afstand deed van de Kroon. Pedro was het blinde werktuig der geestelijkheid, en toch nam het rijk onder zijn bestuur in welvaart toe. Hij sloot in 1668 vrede met Spanje en ruimde de oneenigheden met de Nederlanden over de OostIndische bezittingen uit den weg. Eerst na den dood van zijn broeder (1683) aanvaardde hij den titel van koning. In den Spaanschen Successie-oorlog hield hij zich eerst onzijdig, doch voegde zich ten laatste bij Oostenrijk. Hij overleed den 9den December 1705.
Pedro III, den zoon van Joao V. Hij regeerde van 1777—1786.
Pedro IV, zie Pedro I, keizer van Brazilië.
Dom Pedro V d'Alcantara, hertog van Saksen, een zoon van koningin Maria II da Gloria en van haren gemaal Ferdinand van Saksen-Coburg-Gotha. Hij werd geboren den 16den September 1837, ontving eene zorgvuldige opvoeding en ontwikkelde zijn geestigen aanleg op eene voortreffelijke wijze. Na het overlijden zijner moeder (18 November 1853) kwam hij onder voogdijschap van zijn vader aan het bewind, en nadat hij eene grootereis had volbragt door Europa, aanvaardde hij den 16den September 1855 zelfstandig het rijksbestuur en onderscheidde zich door zijne constitutionele beginselen. Wél bleven de partijtwisten onder zijne regéring aanhouden, maar steeds wist hij zich daarboven te verheffen. Hij overleed den llden December 1861 en werd opgevolgd door zijn broeder Lodewijk.
