D is de vierde letter van ieder bekend alphabet. Zij draagt den Hebreeuwschen naam daleth en den Griekschen naam delta, behoort tot de tongletters en nadert tot den sisklank, weshalve zij in het Grieksch in de zeta overgaat. D of 10, uit welk laatste teeken het eerste is ontstaan, beduidt als Romeinsch getalmerk 500. Voorts vindt men die letter in Romeinsche opschriften als verkorting van Decimus, Decretum, Decuria, Deo, Die, Divus, Domo, en DD voor Devoti, Diis, Deabus, Domus Divia en donum dedit, alsmede DDD voor dat, donat, dedicat.
D beteekent in regtsgeleerde werken digesta en op eene drukproef (in den vorm eener δ) deleatur. Ook vinden wij haar met andere letters verbonden, zooals D. A. of Divus Augustus, D. a. of dicti anni, D. e. of da capo, en D. s. of dal segtio. De laatste 2 verbindingen vindt men op muziekstukken, waar zij aanwijzen, dat de uitgevoerde muziek van den beginne of van een bepaald teeken af moet worden herhaald. Omtrent hare beteekenis in de muziek raadplege men het artikel Toonkunst.
