Paros

betekenis & definitie

Paros, een eiland in de Aegésche Zee, tot de Cycladen behoorende en ten westen van Naxos gelegen, was reeds in de dagen der Oudheid vermaard wegens het voortreffelijk wit marmer, dat aldaar gevonden werd. Het heeft eene oppervlakte van 3,7 geogr. mijl en eene bevolking van ruim 2700 inwoners. In zijn midden verheft zich ter hoogte van 780 Ned. el de berg St. Elias (het oude Marpessa) met het kostbare marmer, dat er ook thans nog in 2 groeven gedolven wordt. Er is gebrek aan water en dientengevolge geen landbouw. De hoofdstad is Parikia (Paroekia) op de plek van de aloude stad Paros, aan de noordwestkust, met eene kleine, haven, een kasteel en eene kerk. Eene andere havenplaats is Naussa. Aanvankelijk was dit eiland bewoond door Cretensers en Arcadiërs; het genoot door handel en scheepvaart grooten voorspoed en zijne inwoners begonnen elders volkplantingen te stichten. In den tijd van den Ionischen opstand bevond zich Paros onder de hegemonie van Naxos, kwam daarna weder tot zelfstandigheid, verdedigde zich met goed gevolg tegen Miltíades, doch onderwierp zich na de Perzische Oorlogen aan de heerschappij van Athene. Na Alexander kwam het onder het beheer van den Egyptischen koning Ptolemaeus Lagi, daarna weder onder die der Atheners en eindelijk onder die der Romeinen. In 1207 werd het bij het hertogdom Naxos gevoegd. Dientengevolge verviel het aan het Huis Sommariva en eindelijk aan de Turken. Den 10den Julij 1651 werden laatstgenoemden ter zee bij Paros door de Venetianen geslagen, en na den Griekschen vrijheidsoorlog werd het aan het koningrijk Griekenland toegevoegd.