Cornelius Nepos, een Romeinsch geschiedschrijver, was een tijdgenoot en vriend van Cícero, Atticus en Catullus en aanschouwde het levenslicht omstreeks het jaar 95 vóór Chr. in een der Romeinsche municipia in Opper-Italië. Reeds als jongeling begaf hij zich naar Rome, waar hij zich uitsluitend wijdde aan de studie. Hij overleed in 28 of 29 vóór Chr., na de vervaardiging van onderscheidene geschriften, zooals „Chronica"’, een chronologisch overzigt der algemeene geschiedenis, — „Exempla”, eene soort van zedengeschiedenis van het Romeinsche volk, in 5 boeken, — uitvoerige levensbeschrijvingen van Cato Major en van Cícero, — en een werk: „De viris illustribus”, waarin hij de levens van beroemde mannen beschreef. Dit laatste, 16 boeken bevattende, was in afdeelingen gesplitst, en uit de afdeeling: „De excellentibus ducibus exterarum gentium” zijn 23 levensbeschrijvingen, en uit de afdeeling: „De historicis latinis” de levensbeschrijvingen van Cato Major en van Atticus bewaard gebleven.
Daarenboven bestaan van zijne hand nog twee fragmenten van een brief van Cornelia, de moeder der Gracchen, aan haren zoon Cajus. De 25 „Vitae”, welk wij thans nog bezitten, zijn in een eenvoudigen, boeijenden stijl geschreven. Zij vormen het meest algemeene Latijnsche schoolboek voor hen, die een aanvang maken met het lezen van Latijnsche schrijvers, en zijn talrijke malen uitgegeven.
