Naubert (Christiane Benedicte Eugenie), eene verdienstelijke Duitsche romanschrijfster, die uit bescheidenheid haren naam tot kort vóór haar overlijden zelfs voor hare naaste betrekkingen verborgen hield, werd geboren te Leipzig den 13den September 1756.
Zij was de dochter van den hoogleeraar in de geneeskunde Hebenstreit, en na den dood van haren vader deed haar halfbroeder, de hoogleeraar in de theologie Hebenstreit, haar eene zorgvuldige opvoeding geven. Vooral legde zij zich toe op de geschiedenis en op de nieuwe talen. Eerst trad zij met den koopman Holdenrieder en daarna met den koopman Johann Georg Naubert te Naumburg in het huwelijk. Toen zij zich wegens eene oogoperatie te Leipzig bevond, overleed zij aldaar den 12den Januarij 1819.
Het aantal der door haar geschrevene werken is zeer groot. Wij vermelden daarvan: „Walter von Montbarry (1786)", — „Thekla von Thurn”, — „Elisabeth, Erbin von Toggenburg”,— „Konradin von Schwaben”, — „Neue Volksmärchen der Deutschen (1789—1793, 5 dln)”, — „Alexis und Luise (1819)”, — „Turmalion und Lazorta (1820, 2 dln)”, — en „Letzte Originalromane (1827, 5 dln)”.
