Onder dezen naam vermelden wij:
Naainaalden, die van staaldraad vervaardigd worden en ook wel van ijzer, dat in staal veranderd wordt. De draad, dien men tot het vervaardigen van naalden bezigen wil, wordt op een haspel van 5 tot 6 Ned. el in omtrek gewonden, om daaraan de sterke kromming te ontnemen, die hij in den handel heeft. Een draadbundel van 50 tot 100 windingen wordt dan met eene machineschaar doorgesneden, waarna men den geheelen bundel in stukken snijdt, die dubbel zoo lang zijn als de begeerde naalden. Eèn werkman snijdt in een uur 30tot 40000 dubbele naalden. Ook voor het snijden worden hier en daar machines gebezigd. Om die eenigzins gekromde draden regt te maken, worden er 5tot 15000 in 2 ijzeren ringen gestoken, in houtskool aan ’t gloeijen gebragt en daarna tusschen twee ijzeren platen (strijkijzer) gerold.
De regte draden worden vervolgens op een slijpmolen aangescherpt. Deze bestaat uit een slijpsteen, die 1500 omwentelingen maakt in de minuut, en is voorts zóó ingerigt, dat in elke minuut 500 draden aan één der einden geslepen worden. Omdat de door slijping afgewreven ijzerdeeltjes zeer nadeelig zijn voor de gezondheid, omhult men steeds deze slijpmachine met een mantel en brengt hem in verband met een ventilator, welke die deeltjes wegvoert. Daarna worden op een stempelmachine de oogen in de draden gedreven en deze door midden gesneden, waarna op eene machine de daardoor veroorzaakte oneffenheden worden weggeslepen. Men polijst en verbetert de ruwe oogen, en hardt het staal door de naalden roodgloeijend te maken en dan in water, traan of olie te blusschen. De naalden van ijzer worden in een gesloten kroes met roet, ossenklaauwen enz. 7 of 8 uren lang verhit en daarna gebluscht.
Vervolgens schuurt men de naalden door ze op eene tafel met smirgel, olie en zachte zeep te rollen, waarna men ze met eene gloeijende ijzeren stang blaauw laat aanloopen. Dit geschiedt echter ook wel in eene gasvlam. Eindelijk worden zij nogmaals gepolijst en ten slotte geteld, ingepakt en in den handel gebragt. Zelfs voor het tellen en inpakken heeft men machines uitgedacht. Men heeft vooral in Engeland en Duitschland groote fabrieken van naainaalden.
Breinaalden. Deze worden op dergelijke wijze gemaakt als de naainaalden, doch vereischen minder moeite, omdat zij geene oogen hebben. De draden worden ter lengte van 2 tot 21/2 Ned. palm afgesneden, rondgeslepen, gehard en gepolijst.
Haarnaalden. Deze vervaardigt men van ijzerdraad. Zij worden op eene gepaste lengte afgesneden, aan de uiteinden aangescherpt, naar behooren omgebogen en zwart gemaakt. Ook laat men ze wel aanloopen.
