Munitie noemt men op het gebied der krijgskunde de lading der vuurwapenen. Men heeft alzoo munitie voor grof geschut en voor handwapens, scherpe munitie en blinde of manoeuvre-munitie, ook wel genoemd scherpe patronen en patronen met los kruid. De munitie wordt in daartoe bestemde inrigtingen vervaardigd en vervolgens in magazijnen bewaard of in het veld medegevoerd. Voor geweren en pistolen bezigt men thans metalen patronen, bestaande uit eene getrokken huls van messing, eene kruidlading en een looden kogel.
In eene klokvormige holte in den bodem van de huls wordt het slaghoedje geplaatst. De hulzen moeten zooveel mogelijk in den loop passen, en om aan alle hulzen denzelfden omvang te geven, worden zij door stalen gaten geperst. Men heeft ten behoeve der vervaardiging van munitie merkwaardige werktuigen uitgevonden, bijv. een om patronen met kruid te vullen, welke in 10 uren die taak volbrengt bij 120.000 patronen. Gebruikte hulzen brengt men voorts weer in orde om ze op nieuw te bezigen. De munitie voor den oorlog is in tijd van vrede steeds in gereedheid.
Aan den infanterist geeft men 60—80 en aan de kavallerist 40—60 patronen. Het aanvullen der verbruikte munitie geschiedt in het veld uit de bataljons- en escadrons-munitiewagens. Ook de veldartillerie heeft hare munitiewagens, gevolgd door de artillerie-munitie-kolonnes. Aan de belegeringsartillerie zendt men de munitie gewoonlijk langs den spoorweg, voor zoover deze beschikbaar is. — De munitie voor wildvervolgende jagers wordt doorgaans in fabrieken van particulieren in gereedheid gebragt.
