Mosheim

betekenis & definitie

Mosheim (Johann Lorenz von), een uitstekend Duitsch godgeleerde, geboren te Lübeck den 9den October 1694, studeerde te Kiel, waar hij in 1719 assessor en in 1721 hoogleeraar in de wijsbegeerte werd. Daarna zag hij zich benoemd tot hoogleeraar in de theologie te Helmstadt, voorts in 1726 tot consistoriaalraad en abt te Mariënthal en in 1727 te Michaëlstein, en eindelijk in 1747 tot eersten hoogleeraar in de godgeleerdheid en kanselier der universiteit te Göttingen, waar hij den 9den September 1755 overleed. Hij was de eerste, die aan de kerkgeschiedenis een pragmatischen vorm schonk, zooals blijkt uit zijne geschriften: „Institutiones historiae ecclesiae (1755)”, — „Institutiones historiae christianae majores (1763)”, — „De rebus Christianorum anti Constantinum Magnum commentarii (1753)”, — „Dissertationes ad historiam ecclesiasticam pertinentes (1767, 2 dln)”, — en „Versuch einer unparteiischen und gründlichen Ketzergeschichte (1745—1748, 2 dln)”. Voorts schreef hij: „Sittenlehre der heiligen Schrift (1753—1761, 5 dln, voortgezet door Miller dl 6—9, 1762—1770)”, en „Heilige Reden (1732, 3 dln, 4de druk 1765)”.