Mistral, ook magistrale meistre, mistraoa en vent de cers genaamd en bij de Ouden als circius bekend, is een koude noordwestewind op de zuidkust van Frankrijk, — een wind, die wel is waar de lucht zuivert, maar zeer nadeelig is voor de gezondheid en voor de ontwikkeling van den plantengroei. Hij is oorspronkelijk een westewind, die eerst naar het noordwesten en dan naar het noorden loopt. Weleer zocht men zijn oorsprong in de afkoeling der lucht bij de met sneeuw bedekte toppen der Pyreneeën en men hield hem, evenals de fön, voor eene uitzetting van den sirocco. Latere nasporingen hebben echter geleerd, dat men hier niet te doen heeft met een plaatselijken wind.
Telkens wanneer de mistral waait, is de drukking der lucht in de oorden ten westen van de Cevennes ongewoon hoog. Dit verschijnsel vergezelt den mistral in elk jaargetijde, onverschillig of men in het zuiden van Europa goed of slecht weder heeft. Het hoogland van Midden-Frankrijk en de Alpen doen den stroom, welke van den evenaar komt, afwijken, zoodat hij eenigzins zijwaarts snelt naar den kant van de Golf du Lion. Deze luchtstroom wordt in het oosten en westen door de Alpen en Pyreneeën en in het noorden door de Cevennes begrensd en vertoont zich aan de kust van Languedoc als een hevige wind, vooral in het dal van de Rhone, tusschen de Alpen en het hoogland van middenFrankrijk. De mistral is in deze streken de droogste wind, daar hij bij zijn togt over de Cevennes zijne vochtigheid in de gedaante van een milden regen achterlaat. Hij waait van het land ver over de Golf du Lion en bereikt, over Minorca heenstrijkend, Algérië in den vorm van een noordewind. Als hij krachtig waait, duurt hij slechts één dag of slechts weinige dagen, — anders wel eens weken.
