Meckel (Johann Friedrich), een beroemd Duitsch ontleedkundige, geboren te Halle den 17den October 1781, studeerde te Halle en te Göttingen, onderscheidde zich reeds door zijne dissertatie: „De conditionibus cordis abnormibus (1802)” en bezocht vervolgens Würzburg, Weenen, Parijs en Italië. Na zijn terugkeer in 1806 werd hij hoogleeraar in de ontleedkunde , kort daarna echter in de ontleedkunde en Physiologie te Halle. Hij legde zich vooral toe op vergelijkende ontleedkunde, en overleed te Halle den 31sten October 1833.
Van zijne geschriften vermelden wij eene: „Vergleichende Anatomie (1809—1810, 4 dln)”, naar Cuvier, maar met belangrijke aanmerkingen verrijkt. Voorts leverde hij: „Beiträge zur vergleichenden Anatomie (1809—1813, 2 dln)”, — „System der vergleichenden Anatomie (1821—1833, 6 dln)”, — „Handbuch der pathologischen Anatomie (1812—1818, 3 dln)”, — „Handbuch der menschlichen Anatomie (1815—1820, 4 dln)”, — „Tabulae anatomico-pathologicae (1817—1826, 4 stukken)”, — en „Discriptio monstrorum nonnullorum (1826)”. Zijn voortreffelijk anatomisch muséum is door de regéring ten behoeve der universiteit te Halle aangekocht.
