Manie, afkomstig van een Grieksch woord, dat woede, razernij beteekent, is eene buitengewone opgewondenheid, zich openbarende in het denken en handelen, eene ziekelijke gesteldheid des gemoeds, eene soort van krankzinnigheid, welke blijkt in tobberij of woede. Vaak is deze toestand verbonden met eene zekere begeerlijkheid en wordt dan bijv. zucht tot brandstichting (pyromanie), zucht om te stelen (kleptomanie), zucht naar het andere geslacht (erotomanie) enz. Bepaalt zich de ziekte alleen tot zulk eene zucht, zich tot eene enkele zaak uitstrekkende, dan geeft men daaraan den naam van monomanie.
Men bezigt het woord manie ook in het dagelijksch leven, om eene hartstogtelijke ingenomenheid met een of ander voorwerp aan te duiden; men spreekt bijv. van Gallomaníe, Anglomaníe, enz. Overdreven boekenvrienden moemt men dientengevolge bibliomanen.
