Onder dezen naam vermelden wij:
Eduard Magnus, een beroemd Duitsch portretschilder. Hij werd geboren den 7den Januarij 1799 te Berlijn, bezocht aldaar de hoogeschool en wijdde zich eerst op 23-jarigen leeftijd aan de schilderkunst. Nadat hij voorts eenige jaren te Rome vertoefd en door zijne tafereelen uit het Italiaansche volksleven verdiende lauweren verworven had, keerde hij terug naar Berlijn en werd er lid der Académie en hoogleeraar. Vervolgens bepaalde hij zich bij het schilderen van portretten. Hoogst verdienstelijk zijn die van Thorwaldsen, Jenny Lind, gravin Mossi, de tegenwoordige Koningin van Pruissen en anderen.
Wegens oogziekte toefde hij gaarne in het zuiden, en begaf zich in 1850 en 1853 zelfs naar Spanje. Hij schreef: „Ueber Einrichting und Beleuchtung von Räumen zur Aufstellung von Gemälden und Sculpturen (1864)”. In 1866 werd hij lid van den Senaat der Académie te Berlijn. Hij overleed den 9den Augustus 1872.
Heinrich Gustav Magnus, een uitstekend Duitsch scheikundige. Hij werd geboren te Berlijn den 2den Mei 1802, studeerde in zijne geboortestad en toefde na zijne promotie een jaar te Stokholm bij Berzelius, waar hij het groene platina-zout ontdekte. Nadat hij te Parijs zijne studiën had voortgezet, vestigde hij zich in 1831 te Berlijn, waar hij voorlezingen hield over werktuigkunde en daarna over natuurkunde. In 1834 werd hij er buitengewoon en in 1845 gewoon hoogleeraar in genoemde vakken, nadat hij in 1840 tot lid der Académie was benoemd. Zijn eerste geschrift op wetenschappelijk gebied was eene verhandeling: „Ueber die Selbstentzündlichkeit des feinzertheilten Eisens (1825)”. Voorts leverde hij talrijke opstellen in Poggendorf's „Annalen”, waarin hij gewigtige ontdekkingen mededeelde of belangrijke aangelegenheden besprak, en overleed den 5den April 1870.
