Magellaan, eigenlijk Magelhanes, een beroemd zeeman, uit een aanzienlijk Portugeesch geslacht gesproten, diende 5 jaren onder Albuquerque in Oost-Indië en onderscheidde zich in 1510 bij de verovering van Malakka. Daar zijne diensten schraal beloond werden, begaf hij zich in 1517 naar Spanje, vergezeld door zijn landgenoot, den bekwamen aardrijks- en sterrekundige Ruy Falero. Het stoute plan van die beide mannen, om uit het westen een nieuwen weg naar de Molukken te vinden, erlangde de goedkeuring van Karel V, en den 20sten September 1519 verliet Magellaan met 5 schepen en 236 man San Lucar en bereikte den 12den Januarij 1520 den mond der La Plata-rivier. Reeds aan de kust van Patagonië moest hij eene muiterij onder het volk, die aan een afvalligen Portugees niet langer wilden gehoorzamen, met kracht dempen.
Tegen het einde van October 1520 kwam hij bij het voorgebergte, door hem de las Virgines genaamd, aan den ingang der Straat, welke met hare bogten eene lengte heeft van 80 geogr. mijl en later naar hem de Straat van Magelhaens genaamd werd. Toen hij daarop een zijner schepen naar Europa terugzond, had hij al zijn gezag noodig, om de overige manschappen te bewegen, zich in die onbekende Straat te wagen. Nadat hem zulks gelukt was, ontdekte hij den 27sten November de Zuidzee, waaraan hij wegens het voortduren der kalmte den naam gaf van Stillen Oceaan. Den 5den Maart 1521 kreeg hij de Ladronen in het gezigt en vervolgens de Philippijnsche eilanden. Op Zeboe, één dezer eilanden, bragt hij den Koning tot het Christendom, doch sneuvelde in een gevecht tegen den beheerscher van het eiland Matan op den 26sten April 1521. Zonder deze noodlottige gebeurtenis ware hij de eerste geweest, die een togt om de wereld had volbragt. Nu echter werd die roem toegekend aan Sébastiano del Cano, die het schip van Magellaan naar Europa terugbragt en den 6den September 1522 te San Lucar binnenviel.
