De Maagdenburgsche halve bollen werden uitgevonden door Otto von Guericke (zie aldaar), om de drukking der dampkringslucht aan te wijzen. Zijn werktuig bestond uit 2 halve bollen van dik bladkoper, die luchtdigt op elkander pasten. Op den eenen bol bevond zich eene met eene kraan geslotene buis.
Deze werd na het zamenvoegen der bollen en het openen der kraan met eene luchtpomp in verband gebragt, zoodat men uit den bol de lucht zooveel mogelijk verwijderde. Toen vervolgens de kraan gesloten was, nam men de luchtpomp weg, en het bleek, dat de los zamengevoegde halve bollen nu door de drukking der buitenlucht zoo sterk tegen elkander werden geperst, dat men 16 paarden noodig had om ze van elkander te rukken, hetwelk met een knal geschiedde.
