Lütke (Fedor Petrowitsj), een Russisch admiraal, geboren in 1797, was eerst kadet en vergezelde in 1817—1819 kapitein Gobwnin op eene reis om de wereld, waarna hg eene reeks van togten ondernam naar Nova Zembla, door welke de kennis van dit eiland aanmerkelijk werd uitgebreid, inzonderheid door zgn geschrift: „Eene viervoudige reis door de Noordelgke IJszee in de jaren 1821— 1824 (1828)”. Vooral maakte hij een grooten naam door zijne reis om de wereld van 1826 tot 1829 op de oorlogssloep „Senjawin”, waarbg de kapitein-! uitenant Stanjoekowiisj op de oorlogssloep „Moller” hem vergezelde. Hg ontdekte 3 eilandengroepen, welke hg naar zijn schip de Senjawin-eilanden noemde, doorzocht de Behringzee, bepaalde de ligging der te voren onbekende Korjagins-eilanden, alsmede die der Pribylows-eilanden enz. Voorts bezocht hg de uitgebreide groep der Carolinen, van het eiland Yoealan tot aan de Oeloety-groep, benevens de Bonin-Sima-eilanden, terwgl StanjoekowiUj een gedeelte der kust van het schiereiland Alasjka, alsmede de eilanden Litow en Lasare bezocht en het eiland Moller ontdekte.
De berigten omtrent dezen togt verschenen in een Russisch werk van 3 deelen (1834—1836) met een atlas en zgn in het Fransch vertaald. Om zgn onderzoek omtrent den slinger voort te zetten volbragt hg in 1830 eene reis naar Ijsland. Daarna zag hg zich benoemd tot onderwijzer van grootvorst Consiantijn, werd in 1835 schoutbg-nacht, in 1843 vice-admiraal en voerde in 1846 het bevel over een eskader in de Middellandsche Zee. In 1850 werd hg gouverneur van Reval, in 1853 van Kroonstad, en nam in 1855 als admiraal zitting in den Rijksraad. Aan hem in de eerste plaats is het Russisch Aardrijkskundig Genootschap zgn ontstaan verschuldigd, waarvan grootvorst Constantijn het voorzitterschap en IMke het ondervoorzitterschap bekleedde. Ook werd laatstgenoemde in 1864 president van de Académie van Wetenschappen te Petersburg.
