Lüders (Graaf Alexander Nicolajewitsj), een Russisch generaal, afkomstig uit een Duitschen, reeds lang in Rusland gevestigden stam, werd geboren in 1790 en trad in 1807 in de krijgsdienst. Hjj onderscheidde zich in de oorlogen in Finland en tegen Napoleon en voerde reeds in 1831 in den Poolschen oorlog het bevel over eene brigade. Bij bet bestormen van Warschau legde hij zoowel beleid als dapperheid aan den dag, zoodat hij tot luitenant-generaal bevorderd werd, en in 1838 kommandeerde hij het 54e korps. Ook streed hjj in den Caucasus tegen Sjamyl (1843— 1845).
Zware vermoeijenissen wierpen hem echter op het ziekbed en hij toefde, tot herstel zijner gezondheid, geruimen tijd in Italië. In 1848 was hij met zjjn korps in de Donauvorstendommen, en later streed hij in Siebenbürgen voorspoedig tegen Bern. Voorts opende hjj den Krim-oorlog door den 24en Julij 1853 nogmaals naar de Donau te trekken. Hier echter werd hij plotselijk ziek, zoodat hjj het oorlogstooneel verlaten moest. Na zjjne herstelling echter plaatste hjj zich aan het hoofd van het zuider-leger.
Hij bevond zich hier in 1864, doch moest in 1857 wegens oogziekte zjjn ontslag nemen. Nu ging hij op reis en werd in 1861 stadhouder van Polen. In die betrekking dempte hij met kracht en gestrengheid elke poging tot oproer, en hjj werd in den Russischen gravenstand opgeno men. In 1862 werd hij bij een aanslag op zijn leven door een soldaat aan de kin gewond. Kort daarna kwam hij op pensioen, vestigde zich op zjjne goederen in Bessarabië en nu en dan te Odessa, en overleed te Petersburg in Februarij 1874.
