Löffler (Ludwig), een verdienstelijk Duitsch teekenaar, geboren te Frankfort aan de Oder in 1819, verhuisde weldra met zijne ouders naar Berlijn, bezocht er het gymnasium en de hoogeschool en zag zich in 1867 geplaatst in het atelier van professor Hensd en eenige jaren later in dat van Wagner.
Na eene degelijke voorbereiding vertrok hij in 1843 naar Parijs, waar hij naar het levend modél teekende en tevens de kunstgewrochten van het Louvre bestudeerde. Vervolgens ging hij naar Italië, en van de schilderijen, welke hij aldaar vervaardigde, vermelden wij: „Cromwell bij de teregtstelling van Karel II”, — en „Karel IX in den St. Bartholomaeusnacht”. Zijn voortvarende geest kon zich echter niet vereenigen met de langzame wording der schilderijen in olieverf, en toen hij in 1845 naar Berlijn terugkeerde, greep hij naar de teekenstift. Zijne gave om te illustréren bleek vooral uit de teekeningen, welke hij vervaardigde voor de veel-gelezen romans van Eugène Sue.
Voorts leverde hij reistafereelen in de „Illustrirte Zeitung” van Weber en ontving eerlang drukke aanzoeken van uitgevers van geïllustreerde tijdschriften en boeken. Voortreffelijk zijn onder anderen zijne teekeningen voor de prachtuitgave der „Weltgeschichte” van Rotteck. Vooral ook leverde hij een aantal keurige schetsen in: „Ueber Land und Meer”. Deze kunstenaar, wegens zijn beminnelijken humor en zijne natuurlijke opgeruimdheid de lieveling van velen, overleed den 16den Junij 1876.
