Licht en bruin, licht en schaduw of wit en zwart zijn de beide hulpmiddelen, waarmede groote meesters in de etskunst weten te tooveren, wanneer zp den indruk van eene schilderij in kleuren willen wedergeven. Het licht is voor den colorist (zie Odloriet) eene zaak van het hoogste belang, daar wij bij ervaring weten, hoe in de natuur dezelfde voorwerpen bij eene verschillende verlichting een zeer verschillend voorkomen verkrijgen. Ook op verschillende afstanden is de werking van het licht op gelijksoortige voorwerpen zeer verschillend, en de geniale kunstenaar maakt daarvan gebruik om het effect van zijn stuk te verhoogen. Zoo deden inzonderheid Leonardo da Vinei, Titiaan, Correggio, Rubens en Rembrandt.
Ook de landschapschilders der oude Hollandsche school, zooals Mobbema en Ruysdael wisten uitstekend partij te trekken van de betrekkelpke sterkte van het licht. In eene ets van Rembrandt vindt men slechts licht en bruin, maar in welk eene treffende verscheidenheid van schakéring. Het is alsof de groote meester met een groot aantal kleuren gewerkt heeft.
