Levaillant (François), een verdienstelijk Fransch reiziger en natuurkundige, geboren te Paramaribo in Suriname in 1753, was de zoon van Fransche ouders, genoot geenerlei wetenschappelijke opleiding, maar schepte er behagen in, door de bosschen rond te zwerven, vogels te vangen en deze op te zetten. Met eene belangrijke verzameling van voorwerpen uit het rijk der natuur begaf hij zich in 1778 naar Amsterdam, waar hij ze verkocht aan den koopman Temminck. Deze zond hem voorts naar de Kaap de Goede Hoop, opdat hij vandaar in het binnenland van Afrika zou doordringen. Levaillant bleef er 5 jaar, doch de verzameling, die hij aldaar bijeengebragt had, ging op de reis naar Nederland grootendeels verloren, daar het schip, waarmede zij verzonden was, door de Engelschen werd verbrand.
Eene tweede verzameling bleef behouden, hoewel Temminck allezins reden had om misnoegd te wezen op Levaillant, daar deze eene groote menigte vogels te Parijs verkocht en aan zijn begunstiger de doubletten afstond. Na zijn terugkeer gaf hij zijn: „Voyage dans l’intérieur de l’Afrique par le Cap de Bonne Espérance pendant 1780—1783 (1790; 2de druk 1798 met 20 koperen platen)” en zijn: „Second voyage dans l’intérieur de l’Afrique 1783—1785 (1795; 2de druk 1803)” in het licht. Daar Levaillant zijne moedertaal niet behoorlijk kon schrijven, is de eerste door zijn vader en de tweede door Varon en Legrand d’Aussy in behoorlijke orde gebragt. Zij zijn ook in het Nederlandsch en in het Duitsch vertaald. Ten onregte heeft men hem verweten, dat hij zich aan opzettelijke vervalsching der waarheid had schuldig gemaakt.
Dat verwijt is echter oorzaak, dat hij geenerlei betrekking, — niet eens het lidmaatschap eener académie ontving. Op gevorderden leeftijd trof hem de ramp, dat zijn schoonzoon vergiftigd werd, zoodat hij deswege voor de regtbank moest verschijnen. Men sprak hem echter vrij, en hij overleed te Sézanne in Champagne den 22sten November 1824. Van zijne overige werken noemen wij: „Histoire naturelle des oiseaux d’Afrique (1798—1812, 6 dln)”, — „Histoire naturelle d’une partie d’oiseaux nouveaux et rares de l’Amérique et des Indes (1801—1804)”, — „Histoire naturelle des cotingas et des todiers (1804)”, — en „Histoire naturelle des perroquets (1801—1805, 2 dln)”.
