Leerdicht

betekenis & definitie

Leerdicht (didactische poëzij) is de naam van een dichtstuk, dat in regelmatigen gang een belangrijk en leerzaam onderwerp behandelt. Het onderscheidt zich van het heldendicht (epische poëzij) doordien dat onderwerp niet is een persoon, maar een denkbeeld, eene omstandigheid of eene waarheid. Een leerdicht vereischt alzoo eene redematige of wijsgeerige behandeling van zoodanig onderwerp in dichterlijken vorm. Tot de voortreffelijkste leerdichten behooren: „Het boek Hiob”, — „De rerum natura” van Lucretius, — „de Georgica” van Virgilius, — de EQλa van Hesíodus, — „De arte poëtica” van Horatius, — „Essay on man” van Pope, — „Von der Ursprung des Uebels” van Haller, — L’homme des champs” van Delille, — en voorts uit de Nederlandsche letterkunde: de „Altaargeheimenissen” van Vondel, — de „Waerheit van de Christelijke godsdienst” van de Groot, — het „Huwelijk” van Cats, — „Oogentroost” van Huyghens, — het „Nut der tegenspoeden” van van Merken, — „De ouderdom” en „Het graf’ van Feith, — „De ziekte der geleerden” van Bilderdijk, — „De hoop des wederziens” van de Kruyff, — „De Schepping” en „De Sterrenhemel” van ten Kate, enz.