Laurentius. Onder dezen naam vermelden wij:
Laurentius de Heilige. Hij was ten tijde van paus Sixtus II diaken der Christelijke gemeente te Bome en stierf den marteldood in de dagen der vervolging onder Valerianus (258). Men verhaalt, dat de Heidensche Overheden tot hem kwamen, om de uitlevering van de schatten der Kerk van hem te eischen, en dat hij haar wees op de behoeftigen en kranken der gemeente. Hij werd toen veroordeeld om langzaam op een rooster te worden gebraden. Men voegt er bij, dat hij, aan de eene zijde verbrand, zijn verlangen heeft te kennen gegeven, om op de andere zijde te worden gewenteld. Zijn gedenkdag valt op den lOden Augustus.
Jacobus Laurentius, een van de hevigste bestrijders der Jezuïeten en tevens een vijand van Hugo de Groot. Hij werd geboren te Amsterdam omstreeks het jaar 1585 en was achtervolgens predikant te Oude Niedorp, Dieren, Hoog-Karspel, Naarden en Amsterdam, alwaar hij den 19den Maart 1644 overleed.
Van zijne talrijke geschriften noemen wij: „Apologeticus primus et secundus contra Sandaeum (1617)”, — Cauteriata Jesuitarum conscientia (1617)”, — „Castigatio conscientiae Jesuiticae cauteriatae etc. (1619)”, —„Prodiga Jesuitarum liberalitas etc.”, — „Reverentia Ecclesiae Romanae erga Patres veteres etc. (1624)”, — „Apologia catechesis Heidelbergensis”, — „Pathmos, sive expositio septem epistolarum asceticarum (1629)”, — „Tabula papistica infemalis tripartita (1632)”, — „Hugo Grotius papizans (1642; nieuwe druk 1830)”, — „Idolum Romanum etc. (1643)”,— „Conciones sacrae (1649, 2 dln)”, — en onderscheidene commentariën op boeken des Bijbels. Zijne strijdschriften werden op den „Index” geplaatst.
