Kuytenbrouwer (Martinus Antonius), een verdienstelijk Nederlandsch krijgsman, geboren te Venlo den 9den Januarij 1777, trad als kadet in Nederlandsche dienst, werd in 1795 tweede-luitenant, woonde in 1799 den veldtogt in Noord-Holland bij, en zag zich in 1801 bevorderd tot kapitein. Onder koning Lodewijk diende hij bij de rijdende artillerie der garde, en bij onze inlijving in Frankrijk als luitenant-kolonel bij de Keizerlijke garde. Toen echter het Vaderland zijne onafhankelijkheid geheel moest derven, nam hij zijn ontslag, vestigde zich te Utrecht als wijnhandelaar, en werkte in 1813 krachtig mede tot afschudding van het Fransche juk door den 29sten November van dat jaar te bewerken, dat Utrecht zich aan de Geallieerden overgaf. Vervolgens trad hij weder in dienst, en werd luitenant-kolonel bij de artillerie te Amersfoort, waar hij in 1823 op de heide Moll en van Beek behulpzaam was bij het nemen van proeven over het geluid.
Allengs klom hij op tot den rang van generaal-majoor, en overleed te ’s Gravenhage den lsten Augustus 1850. Hij was ridder der orde van den Nederlandschen Leeuw en van den Rooden Adelaar van Pruissen, alsmede lid van het Utrechtsch Genootschap en van de Koninklijke Académie van Beeldende Kunsten te Amsterdam. Met goed gevolg beoefende hij de schilderkunst, en zijn zoon Martinus Antonius heeft mede in die kunst een goeden naam verworven.
