Keferstein (Christian), een verdienstelijk aardkundige, geboren te Halle den 20sten Januarij 1784, studeerde aldaar in de regten en bekleedde vervolgens onderscheidene regterlijke betrekkingen. Opgewekt door de voorlezingen van Steffens in 1808 en 1809, legde hij zich met ijver toe op de geologie en geognosie, deed eene reis door Duitschland, bezocht de Alpen, Frankrijk, Italië en Hongarije en bewerkte met Meinecken een „Mineralogisches Taschenbuch (1820)”. In zijne „Beiträgen zur Geschichte und Kenntnisz des Basalts und der verwandten Massen (1819)” en in zijne „Geognostischen Bemerkungen über die Basaltischen Gebilde des westlichen Deutschlands (1820)” nam hij het vulcanismus in bescherming.
In dien tijd vervaardigde hij ook zijne „Tabellen über die vergeleichende Geognosie (1825)” en redigeerde het tijdschrift: „Deutschland, geognostisch-geologisch dargestellt (1821—1231, 7 dln)”. Daarbij leverde hij de eerste algemeene geognostische kaart, van Duitschland (1821). Voorts schreef hij: „Naturgeschichte des Erdkörpers (1834, 2 dln)", — „Geschichte und Literatur der Geognosie (1840)”,— „Mineralogia polyglotta (1849)”, — „Die Halloren (1843)”, — en „Ansichten über die celtischen Altherthümer, die Celten überhaupt, besonders in Deutschland, sowie den celtischen Ursprung der Stadt Halle (1846—1853)”.
