Jeróbeam is de naam van 2 koningen in het rijk van Israël. Jeróbeam I (975—954 vóór Chr.) was de zoon van Nebath uit den stam Ephraim en werd nog bij het leven van Salomo tot koning der Tien Stammen bestemd. Hij moest de wijk nemen naar Egypte, maar beklom na den dood van bovengenoemden heerscher den voor hem bestemden troon. Hij versterkte Sichem en Pnuel, en koos eerstgemelde stad tot zijne residentie, die hij echter weldra naar Thirsa overbragt.
Natuurlijk is de scheuring des rijks door de theocratische geschiedschrijvers met de donkerste kleuren geteekend. De opstand, door Jeróbeam bevorderd, was eene reactie tegen de aanmatiging van David’s Vorstenhuis tegenover de regten van Ephraïm. Men wilde niet, dat Jahveh uitsluitend te Jerusalem, de hoofdstad van Juda, gehuldigd werd. Wél heeft men Jeróbeam euvel geduid, dat hij gouden kalveren te Dan en te Bethel oprigtte, doch men vergete niet, dat zelfs in den tempel te Jerusalem uitheemsche goden werden aangebeden.—Jeróbeam II (825— 784 vóór Chr.) was de zoon en opvolger van Joas. Hij behoorde tot de beste vorsten van Israël, daar hij de grenzen des rijks in den strijd tegen de Syriërs uitbreidde en binnen 's lands orde en welvaart bevorderde. Hij hield vast aan de kalverdienst, weshalve Hosea en Amos den ondergang van zijn rijk aankondigden.
