Inghirami is de naam eener familie van Toscaansche patriciërs uit Volterra. Zij is zeer oud en telt onderscheidene merkwaardige leden. Tommaseo Inghirami, geboren te Volterra in 1470, overleden te Rome in 1516, bekend als Latijnsch dichter en Phaedra bijgenaamd, omdat hij zich bij het vervullen van deze rol uit den „Hippolytus” van Seneca zeer onderscheiden had, werd door Alexander VI en Leo X met eerbewijzen overladen en ontving van keizer Maximiliaan de dichterkroon met den titel van comes palatinus. Zijne beroemde tijdgenooten Erasmus, Bembo, Sadolet en anderen huldigden hem in hunne werken.
Van zijne geschriften bezitten wij slechts 7 redevoeringen, terwijl eene apologie van Cicero, eene Romeinsche geschiedenis en een commentaar op de „Ars poetica” van Horatius zijn verloren gegaan. — Jacopo Inghirami, geboren in 1565, overleden in 1623, onderscheidde zich in de dagen van Ferdinand 1 en Cosimo II als een dapper admiraal en behendig diplomaat. — Curzio Inghirami, overleden in 1656, baarde groot opzien door zijne „Etruscarum antiquitatum fragmenta”, totdat de onechtheid dier stukken aan het licht kwam, — Francesco Inghirami, geboren te Volterra in 1772, was eerst Maltheser ridder en onderscheidde zich in 1799 in den oorlog tegen de Franschen. Later bepaalde hij zich bij de studie der kunst en oudheden, oefende zich onder de leiding van Hackert in het schilderen en werd bibliothecaris, eerst te Volterra en later te Florence. Na 1811 wijdde hij zich aan het onderzoek der Etruscische oudheden en stichtte in de opgeheven abdij van Fiésola eene school voor kunst en letterkunde, die tot vorming van jeugdige kunstenaars en tevens tot de uitgave zijner werken moest dienen. Van deze laatsten vermelden wij: „Monumenti etrusci o di etrusco nome (1820—1827, 10 dln met koperen platen)”, — „Calleria Omerica (1838—1848, 3 dln met 390 koperen platen)”, — „Pitture dei vasi fittili (1831—1837, 4 dln met 400 koperen platen)”, — „Museo etrusco chiusino (1833, 4 dln met 216 koperen platen)”, — „Lettere di etrusca erudizione (1828, 1829)”, — en „Storia della Toscana (1844—1845, met atlas)”. Hij heeft verbazend vele bouwstoffen verzameld, hoewel de critiek en de naauwkeurigheid der afbeeldingen niet boven alle bedenking verheven zijn.
Hij overleed den 17den Mei 1846. — Giovanni Inghirami, een broeder van den voorgaande en lid van de orde der Schoolbroeders (Scolopj), geboren te Volterra den 16den April 1779, heeft als sterrekundige een goeden naam verworven. Eerst was hij werkzaam aan het observatorium der Brera te Milaan en later aan dat te Florence. Zijne „Effemeridi di Venere e Giove ad uso dei naviganti, pel meridiano di Parigi (1821—1824)” en zijne medewerking aan den Sterrekundigen Atlas van Berlijn verhoogden zijn roem. Voorts vervaardige hij: „Tavole astronomiche universali portatili (1811)” en eene voortreffelijke „Carta geometrica della Toscana”. hij overleed den 15den Augustus 1861.
