Iken

betekenis & definitie

Iken (Conradus), een verdienstelijk godgeleerde, geboren te Bremen in 1689, studeerde te Utrecht in de theologie, verkreeg er de doctorale waardigheid, was achtervolgens predikant te Lopik en Kabauw en te Zutfen, zag zich in 1719 beroepen tot predikant in de St. Stephenkerk in zijne geboorteplaats en ontving er in 1723 tevens eene aanstelling tot hoogleeraar in de godgeleerdheid en in de Oostersche talen. Vruchteloos beriep men hem tot predikant te ’s Hage en tot hoogleeraar te Utrecht; hij bleef te Bremen, en overleed aldaar den 30sten Junij 1753. Van zijne geschriften noemen wij: „Thesaurus novus theologico-philologicus etc. (1732, 2 dln)”, — „Antiquitates hebraicae secundum triplicem Judaeorum statum, ecclesiasticum, politicum et oeconomicum, breviter delineatae (1732, 4de druk 1752)’’, — „Tractatns 'Talmudicus de cultu quotidiano templi etc. (1736)”, — „Dissertationes philologico-theologicae etc. (1749)”, — en „Harmonia historiae perpessionum Jesu Christi etc. (1758)”.