Ibycus, een Grieksch lierdichter, geboortig uit Rhegium in Beneden-Italië, was een tijdgenoot van Anacreon en bezocht in het midden der 6de eeuw vóór Chr. het glansrijk Hof van Polycrates te Samos. Nadat hij vervolgens vele reizen volbragt had, keerde hij terug naar zijne geboorteplaats, alwaar hij overleed.
Volgens eene sage evenwel, door Schiller in zijne uitmuntende ballade:
„Die Kraniche des Ibykus” behandeld, werd hij op reis door roovers overvallen en vermoord. Hij sprak daarbij de bedreiging uit, dat de kraanvogels, welke bij die gelegenheid voorbijvlogen, hem wraak zouden verschaffen. Dit geschiedde te Corinthe. Toen de moordenaars aldaar een troep kraanvogels zagen, zeide één van hen spottend: „Ziedaar de wrekers van Ibycus!"
Het noemen van den naam des vermoorden gaf aanleiding, dat die mannen in hechtenis werden genomen en na het belijden van hunne misdaad de regtvaardige straf ontvingen. Volgens de berigten der oudheid heeft Ibycus 7 boeken lierdichten geschreven, van welke slechts eenige fragmenten tot ons zijn gekomen.
Men vindt ze in de „Poetae Lyrici Graeci (2de druk 1853)” van Bergk
