Heffter (August Wilhelm), een Duitsch regtsgeleerde, „geheim Obertribunalsrath” en gewoon hoogleeraar in de regten aan de universiteit te Berlijn, werd geboren den 30ten April 1796 te Schweinitz in Keur-Saksen, studeerde te Leipzig, vestigde zich te Berlijn, en werd in 1820 assessor bij liet Hof van Appèl te Keulen.
Daarna werd hij „Landgerichtsrath” te Düsseldorf en zond zijne „Athenaeische Gerichtsverfassung (1822)” in het licht, waarna hij tot hoogleeraar benoemd werd te Bonn, alwaar reeds vroeger de regtsgeleerde faculteit hem den doctorsrang had toegekend. Hij was aldaar 6, te Halle 3 jaar werkzaam, en vertrok in 1833 naar Berlijn. Van zijne geschriften noemen wij: „Das europäische Völkerrecht der Gegenwart (4dedruk, 1861)”, — „Lehrbuch des gemeinen deutschen Strafrechts (6de druk, 1857)”, — „Die Erbfolgerechte der Mantelkinder, Kinder aus Gewissensehen u. s. w. (1836)”, — en „Gaii institutionum commentarii IV (1830)”. Ook schreef hij eenige brochures, en was van 1849 tot 1852 lid der Eerste Kamer, waar hij tot steun der reactie verstrekte en niet weinig bijdroeg tot de instelling van het Huis der Heeren.
