Harmotoom of kruissteen is een waterhoudend silicaat uit de familie der zeolieten, en is dien naam verschuldigd aan zijne kruiselings door elkaar geschovene tweelingskristallen. Hij kristalliseert in langwerpige zuilen met een op zijne kanten geplaatsten rhombischen octaëder, die op een scherpen kwadraat-octaëder gelijkt. Hij is bladerig op de breuk en bezit een glasglans, terwijl zijne hardheid 4V2 (tusschen apatiet en veldspaat) bedraagt. Voorts is hij doorzigtig tot doorschijnend, waterhelder en wit, doch ook wel rood of bruin.
Hij lost op in zoutzuur onder afscheiding van kiezelaarde. Volgens zijne scheikundige bestanddeelen verdeelt men den harmotoom in barytharmotoom en kalkkaliharmotoom. De eerste heeft een soortelijk gewigt van 2,4, smelt voor de blaasbuis niet gemakkelijk tot een emailachtig glas, bevindt zich in den Harz en in Schotland, en bestaat volgens Bammelsberg uit 47,1% kiezelaarde, 15,7% aluinaarde, 23,4% baryt-aarde en 13,8% water. De tweede, ook philippsiet genaamd, heeft een soortelijk gewigt van 2,15 tot 2,2, smelt voor de blaasbuis gemakkelijk tot een wit email, en bestaat volgens denzelfden uit 48,5% kiezelaarde, 20,2% aluinaarde, 7,4% kalkaarde, 6,2% kali en 17,7% water. Hy komt voor in Duitschland bij Marburg en bij Gieszen, in Ierland, op Sicilië, in Ijsland enz.
