Hadramaut. Met dien naam bestempelt men tegenwoordig een gedeelte van het ZuidArabische schiereiland, hetwelk ten noorden grenst aan de woestijn Ahkaf, ten westen aan de landschappen El Djof en Jafa, ten zuiden aan Beny IJssa en Beled Hamoem, en in het oosten aan Mahrah. Terrasvormig rijst er het zuid-Arabische gebergte van de zee tot eene gemiddelde hoogte van 2500 Ned. el en vertoont zich in de gedaante van eene uitgestrekte bergvlakte, waarboven zich kegel vormige toppen verheffen. Dit is het eigenlijke Hadramaut, waarvan de uitgebreidheid van het oosten naar het westen tot de verborgenheden behoort, terwijl zijne breedte van het noorden naar het zuiden 26 geogr. mijl bedraagt. Het helt eenigzins naar de oostzijde en is doorsneden van wadi’s of diepe kloven, waar het wegvloeijend regenwater een welig begroeiden bodem besproeit.
Ten noorden daalt de hoogvlakte met een steilen wand ter hoogte van 300 Ned. el plotselijk af in de schrikwekkende woestijn Ahkaf. Zeven heirwegen loopen door even zoovele wadi’s van de bergvlakte naar het strand. Terwijl de hoogvlakte bar en onvruchtbaar is, zijn de wadi’s met bouwlanden en dadelbosschen bedekt en dientengevolge zeer bevolkt. Ja, in de wadi van Ribat vindt men op een afstand van 8 uren gaans 14 steden en 10 dorpen. De inwoners des lands zijn in 3 geslachten verdeeld. Van één van deze zijn alle Bedoeïenen afkomstig; hun aantal bedraagt ongeveer 400000.
Hoewel zij in naam Mohammedanen zijn, bekreunen zij zich weinig om de voorschriften van den Islam. Zij houden geene vastendagen, maken geen werk van formuliergebeden en kennen geene verboden spijzen. Zij voorzien in hun onderhoud als herders, landbouwers, jagers, kooplieden, roovers enz. Trouwens zij bezitten geen vast verblijf, maar wonen in bosschen en grotten. — Een ander geslacht vormt de stadbewoners dezer hoogvlakte, die bestuurd worden door onafhankelijke vorsten. Deze echter bevinden zich onder den druk der Bedoeïenen. — Het derde geslacht eindelijk bewoont in grooten getale de steden van Zuid-Arabië.
