Habakuk

betekenis & definitie

Habakuk, een Israëliet, tot de kleine proféten des Ouden Verbonds behoorende, afkomstig volgens de Apocryphe Boeken uit Bethzoker, op het stamgebied van Simeon gelegen, leefde ten tijde van koning Jojakim, omstreeks 600 jaar vóór Chr., in de dagen van de eerste invallen der Chaldaeërs in het rijk van Juda. Daarop doelen zijne uitspraken. Hy beschrijft de woeste horden der vijanden, klaagt over hunne geweldenarij, voorspelt hunne vernedering en eindigt met de mededeeling zijner hoop op eene luisterrijke verheffing van het Israëlietische volk. Zijne dichterlijke denkbeelden zijn in een zuiveren taalvorm gekleed.