Gregorovius (Ferdinand), een verdienstelijk Duitsch geschiedschrijver en dichter, geboren te Neidenburg den 19den Januarij 1821, studeerde te Königsberg in de godgeleerdheid en wijsbegeerte, doch bepaalde zich vervolgens bij de geschiedenis en de poëzij. Hij schreef: „ Werdomar und Wladislaw aus der Wüste Romantik (1842, 2 dln)’’, —„Goethe’s Wilhelm Meister in seinen socialistischen Elementen (1849)”, — „Die Idee des Polenthums (1848)”, — „Polen-und Magyarenlieder (1849)”, — „Der Tod des Tiberius (1851)”,— en „Geschichte des römischen Kaisers Hadrian und seiner Zeit (1851)”. In het voorjaar van 1852 begaf hij zich naar Italië en leverde: „Corsica (1854, 2 dln)”, —„Figuren-Geschichte,Leben und Scenerie aus Italien (2de druk 1865)”, — „Lateinische Sommer (1863)”, — en „Siciliana, Wanderungen in Neapel und Sicilien (2de druk 1865)". Deze geschriften bevatten het beste, dat in den jongsten tijd over Italië geschreven werd. zijn idyllisch epos „Euphorion (1858)”, in Italië vervaardigd, is zoowel van de Italiaansche lucht als van den geest der oudheid doortrokken.
Daarenboven gaf hij eene fraaije vertaling in het licht van de liederen van Giovanni Meli van Palermo (1856). Voorts heeft hij zich in Italië ernstig bezig gehouden met geschiedkundige nasporingen. De vrucht van deze was, behalve het kleine geschrift „Die Grabmaler der römischen Papste (1857)”, het hoogst belangrijke werk: „Geschichte der Stadt Rom im Mittelalter dl 1—8, 1869—1874)”, waarvan de zeven eerste deelen reeds herdrukt zijn, — benevens: „Lucrezia Borgia (1874, 2 dln)”.
