Gozzoli (Benozzo), eigenlijk Benozzo di Lese, een uitstekend Toscaansch schilder, geboren te Florence omstreeks het jaar 1400, behoorde tot de voorloopers van den bloeitijd der Toscaansche schilderkunst, gelijk die later vertegenwoordigd werd door Leonardo da Vinci en Michele Angelo.
Men onderstelt met vrij groote zekerheid, dat Gozzoli een leerling geweest is van Fiésole, doch hij volgde geenszins zijn meester op den weg der deftige vroomheid, maar schilderde bijbelsche tafereelen met den tint der bevallige blijmoedigheid. Hij was onder de Italiaansche schilders de eerste, die zijne figuren voor een rijk landschap als achtergrond plaatste. In teekening en coloriet toont hij meer vaardigheid dan Fiésole, en hij volgde de gewoonte van Masaccio na, om portretten van tijdgenooten op zijne schilderstukken te plaatsen. Zijne belangrijkste kunstgewrochten bevinden zich in het paleis-Riccardi te Florence, waar hij op den wand den togt der Drie Koningen en op een altaarblad, thans in het bezit van den Koning van Begeren, hunne aanbidding schilderde, — voorts in het Campo Santo te Pisa, dat hij met 23 groote tafereelen uit het Oude Testament versierd heeft. Het eerste „De wijnoogst van Noach”, schilderde hij in 1469, — en het laatste „De Koningin van Saba”, in 1485, zoodat hij daaraan 16 jaar gewerkt heeft. hij overleed vermoedelijk in 1485.
