Géniën genii het meervoud van genius of geesten waren volgens de oud-Romeinsche voorstelling bescherm- of gelei-geesten, die al het geschapene van zpn ontstaan tot aan zijne vernietiging vergezelden.
Men onderstelde, dat er niet alleen zulke beschermgeesten waren van menschen, maar ook van alle andere levende en levenlooze dingen, bepaaldelijk van plaatsen. Men beschouwde hen als dienaren en alzoo eenigzins als vertegenwoordigers der godheid, zoodat hun goddelijke hulde en offeranden gebragt werden. Ja, Jupiter zelf werd gehouden voor den genius der mannen en Juno voor dien der vrouwen. Ieder ingezeten had zijn eigen genius, en daarenboven bestond er een voor het geheele volk; ter eere van dezen was te Rome een standbeeld in de nabijheid van het Forum opgerigt. De Romeinsche kunst stelde den genius eens menschen voor in eene toga, met een omsluijerd gelaat, met den hoorn des overvloeds en een kelk in de handen, terwijl de beschermgeesten van bepaalde plaatsen de gedaante hadden van slangen, die vruchten verslinden. De latere kunst gaf aan géniën den vorm van gevleugelde knapen. Het geloof aan zulke géniën is van Etruscischen, niet van Griekschen oorsprong. Zie ook onder Daemon.
