Gastronomie of gastrólogie noemden de Ouden de regels der hoogere kookkunst. Deze laatste heeft zich bij het klimmen der weelde in het eigenlijke Griekenland, op de eilanden Sicilië en Chios, te Sybaris in Beneden-Italië en later bij de Romeinen zeer sterk ontwikkeld en aanleiding gegeven tot de grootste zwelgerij (gastromanie). Daarentegen bevat de gastrosophie de regels, welke men in acht moet nemen om het hoogste tafelgenot te smaken, zonder daarbij zijne gezondheid of waardigheid op het spel te zetten.
Baron Vaerst heeft een geestig boek geschreven, getiteld: „Gastrosophie, oder die Lehre von den Freuden der Tafel (1851, 2 dln)”. Aan een vriend van tafelgenot geeft men den naam van gastronoom. Al die woorden staan in verband met het Grieksche woord voor buik.
