Garavaglia (Giovita), een uitstekend graveur, geboren te Pavia den 18sten Maart 1790, ontwikkelde reeds vroeg zijn aanleg voor de kunst onder de leiding van professor Anderloni, zoodat hij reeds op zijn 16de jaar de behulpzame hand kon bieden bij het gravéren der ontleedkundige platen van Scarpa. ingenomen met zulk een leerling, dien hij hartelijk lief zond, had Anderloni den jeugdigen Garavaglia in 1808 naar Milaan en stelde hem in staat, om er het onderwijs van Longhi te genieten. Reeds onder zijne eerste aldaar vervaardigde gravures zijn er twee, die door de Académie werden bekroond, namelijk „De dochter van Herodias” van Luini, en „Horatius Cocles”. Dezelfde onderscheiding viel ten deel aan zijne „Heilige Familie” van Rafaël, welke hij na zijn terugkeer te Pavia op zijn 23ste jaar voltooide. Hij graveerde voorts de portretten van vele beroemde personen, en onder deze bekleedt dat van Karel V de eerste plaats.
Voorts vervaardigde hij gravures van den „David” van Guercino en van het „Christuskind" van Maratta. Op 32-jarigen leeftijd maakte hij een aanvang met de „Ontmoeting van Jacob en Rachel” van Appiani, welke hem grooten roem bezorgde, gelijk ook de „Madonna della Sedia” van Rafaël. Een ander meesterstuk is de „Beatrice Cenci” naar Ghuido Reni. in 1833 werd hij benoemd tot hoogleeraar in de graveerkunst aan de Académie te Florence, doch hij overleed reeds den 27sten April 1835.
