Gallaît (Louis), een uitstekend Belgisch historieschilder, geboren te Doornik den 11den Mei 1810, ontving zijne eerste opleiding als kunstenaar in zijne geboortestad, maar begaf zich toen naar Antwerpen en vervolgens naar Parijs, waar hij eenige jaren vertoefde, terwijl er de omgang met Ary Scheffer en met onderscheidene Fransche schilders een belangrijken invloed had op zijne ontwikkeling. Het eerste stuk, door hem in 1836 tentoongesteld, „Job en zijne vrienden”, prijkt thans in het Luxembourg en werd achtervolgd door „De verovering van Antiochië door Gotfried van Bouillon”. Grooter roem als historieschilder behaalde hij echter in 1841 door zijn „Afstand van Keizer Karel V”, thans in de audiëntiezaal van het Hof van Cassatie te Brussel. Dit stuk is meesteriijk ontworpen en geteekend en onderscheidt zich door zijne dramatische kracht.
Van dien tijd af stond Gallait aan het hoofd der Belgische schilderschool. Van zijne kunstgewrochten van lateren tijd noemen wij: „Tasso in de gevangenis”, thans in het Koninklijk paleis te Brussel, — „De verzoeking van den heiligen Antonius", desgelijks in genoemd paleis, — „De laatste oogenblikken van Egmond”, thans te Berlijn, — en „Johanna de waanzinnige bij het lijk van Philips van Bourgondië (1851)”, een voortreffelijk stuk, in het bezit van de Koningin der Nederlanden. In latere jaren heeft Gallait eene reeks van uitmuntende genrestukken vervaardigd, zooals „Kunst en Vrijheid”, — „Murillo en het modél”, — „De visschersweduwe aan het strand”, — „De wijnoogst bij de Slowaken”, — „Het gebed na den wijnoogst”, enz. Voorts heeft hij fraaije portretten — onder anderen die van paus Pius IX en van Antonelli — geschilderd. Hij is lid der Koninklijke Académie van Beeldende kunsten te Brussel.
