Gadara

betekenis & definitie

Gadara was in ouden tijd eene vesting en tevens de hoofdstad van Peraea, ten zuiden van de rivier Hieromak, ten zuidoosten van het zuidelijk uiteinde van het meer Genesareth gelegen en voornamelijk door Heidenen bewoond. Nadat zij door de Israëlieten verwoest en door Pompejus wederom opgebouwd was, schonk Augustus haar aan Koning Herodes, na wiens dood zij aan Syrië ten deel viel. Seetzen en Burckhardt vonden de bouwvallen dezer plaats in het dorp Om Keis, ten zuiden van Sjeriat-el-Mandoer. In de geschriften des Nieuwen Testaments vinden wij van Gadara melding gemaakt.