Fuchs. Onder dezen naam vermelden wij:
Gilbert Fuchs, ook Gilbertus a Limburch en Gilbertus Philaretus genaamd, een Nederlandsch geneeskundige. Hij werd geboren te Limburg in den aanvang der 16de eeuw en vestigde zich te Luik omstreeks het jaar 1530. Hij was achtereenvolgens lijfarts van 3 bisschoppen van Luik, wees het hoogleeraarsambt te Leuven van de hand, en overleed den 8sten Februarij 1567. Hij schreef: Conciliatio Avicennae cum Hippocrate et Galeno (1541)”, — „Polybius, de salubri ratione victus Latine versus et commentariis illustratus (1543)”, — „Gerocomice, hoc est, senes rite educandi modus et ratio (1545)”, — en „De acidis fontibus sylvae Ardennae etc. (1559)”.
Rémacle Fuchs, een broeder van den voorgaande en desgelijks een verdienstelijk geneeskundige. Hij studeerde in Duitschland, vestigde zich te Luik, en overleed aldaar in 1587. Hij schreef: „De plantis antehac ignotis etc. (1541 en bij herhaling herdrukt)”, — „Methodus curandi luem veneream per ligni Guajaci decoctum (1541)”, — „Ilustrium Medicorum vitae etc. (1542)”, •— „Historia omnium aquarum etc. (1542)”, — „De herbarum notitia, natura atque viribus etc. (1544)”, — en „Pharmaeorum omnium, quae in communi sunt practicantium usu, tabulae decem (1569 en 1574)”.
Johann Nepomuk von Fuchs, een Duitsch delfstof- en scheikundige. Hij werd geboren den l5den Mei 1774 te Mattenzell in Beijeren, studeerde te Weenen en te Heidelberg in de geneeskunde, daarna te Freiberg, Berlijn en Parijs in de schei- en delfstof kunde, en vestigde zich in 1805 als privaat-docent te Landshut, waar men hem reeds in 1807 tot gewoon hoogleeraar benoemde. in 1823 werd hij lid der Académie van wetenschappen te München en conservator van het mineralogisch kabinet, waarna hij er in 1826 met het hoogleeraarsambt in de delfstofkunde bekleed werd. Hij overleed aldaar den 5den Maart 1856. Hij heeft zich vooral bekend gemaakt door de uitvinding van het waterglas en door de toepassing daarvan op de stereochromie. Hierover schreef hij: „Bereitung, Eigenschaften, und Nutzanwendung des Wasserglases (1857)”. Van zijne belangrijke opstellen, in tijdschriften en in de „Abhandlungen” der Académie te München opgenomen, noemen wij: „Ueber den gegenzeitigen Einflusz der Chemie und Mineralogie (1824)” Voorts schreef hij „Ueber die theorien der Erde (1844)", — en eene „Naturgeschichte des Mineralreichs (1842)”, enz. Zijne „Gesammelte Schriften” zijn in 1856 in het licht verschenen.
Konrad Heinrich Fuchs, een uitstekend geneeskundige, geboren te Bamberg den 7den December 1803. Hij bezocht er het gymnasium, studeerde te Würzburg in de medicijnen, en werd vervolgens assistent van Schönlein aan het Julius-hospitaal. Nadat hij eene reis had volbragt door Frankrijk en italië, vestigde hij zich te Würzburg en werd er in 1833 tot buitengewoon en in 1836 tot gewoon hoogleeraar benoemd. in 1848 vertrok hij als hoogleeraar in de geneeskunde naar Göttingen, waar hij den 2den December 1855 overleed. Behalve een aantal opstellen in tijdschriften, schreef hij: „Die krankhaften Veränderungen der Haut und ihrer Anhänge (1840—1841,3 dln)”, — „Lehrbuch der speciellen Nosologie und Therapie (1845—1848, 4 dln)”, — „Die ältesten Schriftsteller über die Lustseuche in Deutschland (1843)", — en het hierbij behoorend werk: „Ursenii vaticinium in epidemicam scabiem (1850)”.
