Friedericia of Frederica, eene stad en vesting in het zuid-oosten van Jutland en in het ambt Randers. Zij ligt op eene landtong bij den noordelijken ingang der Kleine Belt. Er zijn 4 kerken en eene synagoge, en het aantal inwoners bedraagt ongeveer 6500. De hoofdbronnen van bestaan zijn er landbouw, handel en scheepvaart, alsmede eenige fabrieken.
De haven heeft er eene diepte van 10 tot 12 vadem, en het verkeer met het daartegenover gelegen vlek Skiib op Funen wordt geregeld onderhouden. Reeds vóór de stichting der stad deed koning Christiaan IV er eene schans verrijzen, die in den dertigjarigen Oorlog dienst deed. In hare nabijheid bouwde Frederik III in 1650 eene versterkte stad, Frederiksodde genaamd, welke in 1661 het stapelregt en in 1664 den naam van Friedericia verkreeg. Deze stad werd in 1657 door de Zweden onder Wrangel stormenderhand veroverd, waarna de vijand de vestingwerken sloopte, doch in 1659 bezet door den keurvorst Frederik Willem van Brandenburg. Na den vrede van 1660 maakte men een aanvang met de herstelling der vestingwerken, doch zij werden eerst in 1709 en 1710 voltooid. In den eersten Duitsch-Deenschen oorlog trokken de Pruissen den 3den Mei 1848 in Friedericia. Later werd de stad door de Denen bezet, en den 8sten Mei 1849 door het Slees wijksch-Holsteinsche leger onder generaal Bonin belegerd.
De Denen deden echter den 6den Julij 1849 een uitval, waardoor zij den vijand een verlies toebragten van 28 stukken geschut en 2800 man en hem tot den terugtogt noodzaakten. De Denen hadden 800 man verloren, en onder deze bevond zich generaal Rije. Bij het begin van den oorlog van 1864 werd de stad zeer versterkt, maar het leger der Verbondene Mogendheden kwam den 8sten Maart vóór hare vestingwerken en beschoot haar den 20sten en 21sten. De bestorming werd echter uitgesteld tot na de verovering der Düppeler Schansen. De Denen, weinig gezind om haar af te wachten, ontruimden op den 28sten April plotselijk de plaats met achterlating van 197 stukken en veel krijgsmaterieel, daar de gesteldheid hunner troepen geen uitzigt gaf op eene kloekmoedige verdediging. Toen de Verbondene Mogendheden er waren binnengerukt, werden de vestingwerken op nieuw gesloopt.
