Fayoem is de naam eener Egyptische provincie, eenige dagreizen boven Caïro gelegen, door de Libysche woestijn omgeven en slechts door eene enge vallei met het Nijldal verbonden is. Deze oase in het barre zandgewest heeft eene lengte van 8 en eene breedte van 6 geogr. mijl, en haar laagste punt ligt ongeveer 30 Ned. el lager dan de naastbij gelegen oever van de Nijl. Te voren was zij onvruchtbaar en verstoken van water, met uitzondering van een groot zout meer, doch thans is zij het vruchtbaarste gewest van geheel Egypte, waar, behalve de gewone voedergewassen, ook rozen ter vervaardiging van rozenolie, abrikozen, vijgen, druiven, olijven, dadels, rijst enz. groepen. Deze verandering werd door eene grootsche onderneming van de Farao's der twaalfde dynastie van Manetho omstreeks 3000 jaar vóór den aanvang onzer tijdrekening tot stand gebragt door het graven van het Jozefs-kanaal, dat het Nijlwater derwaarts voerde.
Door het hoogere gedeelte van Fayoem van het lagere door dammen af te scheiden, vormde men een groot meer, Piom-en-Mêre (Meer van het overstroomingswater), door de Grieken Moeris genaamd. Uit dit meer geschiedde de besproeijing, welke door middel van sluizen geregeld werd. Later zijn die dammen vernield, en het water stroomde naar het laagste gedeelte der oase, waar het een nieuw meer, Birket-el-Keroen, vormde, terwijl de bedding van het oude droogliep en door den landbouw in beslag genomen werd. Aan dit meer ontleende het geheele gewest den naam van Piom, waarvan de Arabieren Fayoem gemaakt hebben. Op den oostelijken oever van dit meer en wèl bij den mond van het kanaal bevond zich weleer het beroemde Labyrint (zie Doolhof), en aan de overzijde bereikte men de hoofdstad der provincie, eerst Crocodilópolis, daarna Arsinoë geheeten. Op hare puinhoopen verheft zich thans Medinet-el-Fayoem, ook thans nog de hoofdplaats van dit gewest, dat in 77 dorpen en 27 buurtschappen bijna 150000 inwoners telt.
