Epicycloïde is de naam van de kromme lijn, die gevormd wordt door eenig punt van het vlak eens cirkels, wanneer deze zich met zijn omtrek langs dien van een tweeden cirkel aan de buitenzijde van dezen voortbeweegt. Geschiedt die beweging langs de binnenzijde, dan draagt de lijn, voortgebragt door eenig punt in het vlak van den bewegenden cirkel, den naam van hypocycloïde. Ligt het bewegend punt in den omtrek, dan heeft men eene eigenlijke epicycloide. De vaste cirkel draagt den naam van basis of grondlijn en de bewegende dien van voortbrengenden cirkel.
Ligt het bewegend punt buiten den omtrek van laatstgenoemde, zoo verkrijgt men eene verlengde epicycloïde, — ligt het er binnen, zoo bekomt men eene verkorte. — De epicycloïde is het eerst behandeld door den Deenschen sterrekundige Römer. Zij heeft vele merkwaardige eigenschappen en komt ook den werktuigkundige zeer te pas bij het vervaardigen van kamraderen. Tevens is zij de brandlijn der lichtstralen, die door een cirkel worden teruggekaatst, — Men heeft ook sphaerische epicycldiden, ontstaande door de beweging van een cirkel, die om zijn middelpunt draait en tevens over den omtrek van een anderen, in een ander vlak gelegen cirkel voortrolt, terwijl hij daarmede steeds denzelfden hoek maakt.
