Eliot is de naam van eene Engelsche familie, die reeds in de 15de eeuw in Devonshire gevestigd was. Richard Eliot (✝ 1609) ging echter naar Cornwallis, en kwam er in het bezit van de voormalige abdij St. Germain, waaraan hij den naam van Port-Eliot gaf.
— Zijn zoon John Eliot, geboren den 20sten April 1590, was lid van het Parlement en mede aan het hoofd der oppositie, weshalve hij in den Tower opgesloten en tot eene zware geldboete veroordeeld werd. Omdat hij weigerde, zich aan dit vonnis te onderwerpen, overleed hij in de gevangenis. — Zijn jongere zoon Nicholas was de stamvader van Richard Eliot van Port-Eliot, die in 1726 in het huwelijk trad met de dochter en erfgename van den staatssecretaris Craggs en wiens zoon Eduard Eliot, lid van het Parlement, in 1784 als lord St. Germain tot pair benoemd werd. Deze laatste werd opgevolgd door zijn oudsten en daarna door zijn tweeden zoon. — Een zoon van dezen, Eduard Granville, lord Eliot, geboren den 29sten Augustus 1798, nam in 1824 voor Cornwallis zitting in het Parlement. Onder Wellington (1828—1830) was hij lord der schatkamer en in 1834 onderstaatssecretaris voor Buitenlandsche Zaken, terwijl hij in April 1835 met eene zending naar Spanje werd belast.
Onder Peel werd hij in 1841 oppersecretaris van Ierland, en na den dood zijns vaders (19 Januarij 1845) lid van het Hoogerhuis en postmeester-generaal. Na de ontbinding van genoemd ministérie (1846) vertegenwoordigde hij die partij der aanhangers van Peel, welke tot het Puseyïsmus overhelde, en stemde hij voor alle maatregelen, die de goede verstandhouding met Rome konden bevorderen. Aberdeen bekleedde hem in 1853 met de betrekking van lord-luitenant van Ierland, die hij in 1855 bij het optreden van Palmerston nederlegde. Daarentegen werd hij in 1857 aangesteld tot lord-steward aan het Hof, eene betrekking, die hij vervolgens met eene kleine tusschenpoos (1858—1859) bekleedde.
