Onder dezen naam kent men onderscheidene weeke harsen, die een bitteren smaak en een specerij-achtigen reuk hebben. Zij worden gebruikt, om bij verbranding geur te verspreiden, en om vernissen, zalven enz. te bereiden. Men heeft West-Indische, Braziliaansche, Oost-Indische en Manila-elemi.
Eerstgenoemde is vermoedelijk afkomstig van Amyris Plumieri (zie Amyris) en komt in den handel in donker-citroengele, aan de kanten groenachtig-doorschijnende vaste stukken met een wasglans. De Braziliaansche, uit licht-gele, weeke massa’s bestaande, verkrijgt men van Icica Icicariba, — de Oost-Indische, in de gedaante van wigvormige in palmbladen gewikkelde lichtgele koeken, waarschijnlijk van Amyris elemifera L., die op de Molukken groeit, •— en de oorsprong van de Manilaelemi, die in bamboes verzameld wordt en dus in rolronde stukken voorkomt, is nog onbekend. De elemi-zalf (Unguentum Elemi) wordt gebruikt om de afscheiding van etter te bevorderen.
